Ομογενείς Οικονομολόγοι: Καταστροφικό το Grexit
Posted by estiator at 27 March, at 22 : 41 PM Print
Η Κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει σε συµφωνηθείσες µεταρρυθµίσεις
Το κείµενο που ακολουθεί είναι µια διακήρυξη 14αρων Ελληνοαµερικανών και άλλων καθηγητών για τους κινδύνους που εγκυµονεί η έξοδος της Ελλάδος από την ευρωζώνη και την επιστροφή στην δραχµή:
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ξανάνοιξε τη συζήτηση ευρώ ή δραχµή. Το πραγµατικό ερώτηµα δεν είναι «ευρώ ή επιστροφή στη δραχµή», αλλά «ευρώ ή Grexit». Και Grexit µε νέα δραχµή δεν είναι λύση, είναι καταστροφή.
Κατ’ αρχάς, η ανάµνηση καλών εποχών µε τη δραχµή δεν σηµαίνει ότι οι εποχές ήταν καλές εξαιτίας της δραχµής ούτε ότι θα επανέλθουν µε Grexit και νέα δραχµή ενώ οι εταίροι µας παραµένουν στο ευρώ. Οι δραχµιστές υπόσχονται λαγούς µε πετραχήλια: σβήσιµο του δηµοσίου χρέους, σβήσιµο των ιδιωτικών χρεών και ισοτιµία 1:1 νέας δραχµής µε ευρώ. Τέτοιες υποσχέσεις είτε είναι εσκεµµένα παραπλανητικές, είτε προδίδουν µια βαθιά άγνοια της οικονοµικής πραγµατικότητας.
Στην επταετία της κρίσης, η Ελλάδα έχασε τη θέση που κατείχε ανάµεσα στις οικονοµίες του ευρωπαϊκού πυρήνα. Η σηµερινή της κατάσταση αντικατοπτρίζει την παραγωγικότητά της, πράγµα που σηµαίνει ότι η βελτίωση την πρώτη οκταετία του 21ου αιώνα ήταν απατηλή, αποτέλεσµα της τεχνητής αύξησης της κατανάλωσης µέσω δανεισµού. Τέτοιος δανεισµός θα είναι ανέφικτος επί πολλά χρόνια σε περίπτωση Grexit.
Οι συνέπειες του Grexit θα είναι καταστροφικές για την Ελλάδα τόσο βραχυπρόθεσµα όσο και µακροπρόθεσµα. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της χώρας θα επιφέρει γρήγορα βαθιά υποτίµηση της νέας δραχµής σε σχέση µε το ευρώ και η αγοραστική δύναµη των µισθωτών και των συνταξιούχων θα συρρικνωθεί δραµατικά. Το δηµόσιο και ιδιωτικό χρέος σε ευρώ θα γίνει πολύ µεγαλύτερο σε νέες δραχµές και πολύ πιο δυσβάσταχτο. Οι καταθέσεις θα µετατραπούν υποχρεωτικά σε νέες δραχµές, µε µείωση της αξίας τους τουλάχιστον στο µισό. Η αναστάτωση στο τραπεζικό σύστηµα θα έχει, επίσης, ως συνέπεια τη χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων και την επιδείνωση της ανεργίας. Βραχυπρόθεσµα, τα όποια πλεονεκτήµατα µιας αυτόνοµης νοµισµατικής πολιτικής θα εξανεµιστούν υπό το βάρος της οικονοµικής και πολιτικής αστάθειας. Ελλείψεις σε βασικά αγαθά όπως φάρµακα και καύσιµα είναι πολύ πιθανές. Η κυβέρνηση, αδυνατώντας να ισοσκελίσει έσοδα και δαπάνες, θα τυπώνει πληθωριστικό χρήµα και θα καταφεύγει σε περαιτέρω λαϊκιστικές πολιτικές, εξαλείφοντας τόσο τα κέρδη ανταγωνιστικότητας από το αδύναµο νόµισµα όσο και τις όποιες ελπίδες για ξένες επενδύσεις.
Οι µακροχρόνιες συνέπειες του Grexit θα είναι ακόµη πιο δραµατικές για το βιοτικό µας επίπεδο. Το κατρακύλισµα της παραγωγικότητας έχει σταµατήσει µόνο και µόνο γιατί η χώρα παραµένει στη ζώνη του ευρώ. Εξω απ’ το ευρώ, η παραγωγικότητα και το βιοτικό µας επίπεδο θα µειωθούν σηµαντικά. Οι σύγχρονες και ευηµερούσες οικονοµίες, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσµο, βασίζονται στην αγορά και τον υγιή ανταγωνισµό, χρησιµοποιώντας τον πλούτο που παράγεται για να χρηµατοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Εχουν επίσης έναν αποτελεσµατικό δηµόσιο τοµέα που λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και, συνεπώς, περιορίζει τις κοµµατικές επιρροές.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι εγχώριοι πολιτικοί θεσµοί αδυνατούν να κάνουν τα απαραίτητα για τη µακροχρόνια ανάπτυξη και ευηµερία της χώρας µας. Η συµµετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρώπης συµβάλλει στη µακροχρόνια σύγκλισή µας προς τους ευρωπαϊκούς θεσµούς. Αντίθετα, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ενδυναµώσει τη ροπή προς τις πελατειακές δοµές και θα ενισχύσει τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονοµίας. Αναπόφευκτα θα οδηγηθούµε σε µια κλειστή και φτωχή οικονοµία µε υψηλή διαφθορά.
Αντί για Grexit, η ελληνική οικονοµία έχει ανάγκη από βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές, που θα την κάνουν πιο ανταγωνιστική, θα ενισχύσουν την ανάπτυξη και µακροχρόνια θα βοηθήσουν στην αποπληρωµή του συσσωρευµένου χρέους. Η αύξηση της παραγωγικότητας, το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων, η δραστική µείωση της γραφειοκρατίας ιδιαίτερα στο µέτωπο των επενδύσεων, η ιδιωτικοποίηση τοµέων της οικονοµίας όπου το κράτος απέτυχε, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναστροφή της κρίσης. Οι µεταρρυθµίσεις αυτές είναι απαραίτητες ανεξάρτητα από το τι νόµισµα θα έχουµε. Εάν όµως έχουµε νέα δραχµή θα είναι πάρα πολύ πιο δύσκολο να γίνουν, βυθίζοντας την χώρα σε µακροχρόνια φτώχεια.
Η σηµερινή κυβέρνηση αρνείται σθεναρά να κάνει τις αναγκαίες µεταρρυθµίσεις, οι προκάτοχοι καθυστερούσαν, και οι εταίροι έδωσαν πιο µεγάλη έµφαση στα δηµοσιονοµικά παρά στις µεταρρυθµίσεις. Οι διαρθρωτικές αλλαγές αφορούν και το σύστηµα διακυβέρνησης ευρύτερα – την εφαρµογή των νόµων και την απονοµή της δικαιοσύνης, τα οποία όλα χωλαίνουν στην Ελλάδα της κρίσης. Οπως έχουν αποδείξει πολλές οικονοµικές µελέτες, η κακή διακυβέρνηση αποτελεί τεράστιο αντικίνητρο στην προσέλκυση επενδύσεων, χωρίς τις οποίες δεν είναι δυνατή η οικονοµική ανάκαµψη.
Μειοψηφίες ακυρώνουν ή καθυστερούν σηµαντικά αναγκαίες µεταρρυθµίσεις που θίγουν τα συµφέροντά τους, κατάφωρες παρανοµίες όπως η καταστροφή δηµόσιας η ιδιωτικής περιουσίας παραµένουν ατιµώρητες, η φοροδιαφυγή καλπάζει και τα φορολογικά χρέη συσσωρεύονται. Η χώρα µας έχει εγκλωβιστεί στη «µαύρη τρύπα» της ατέλειωτης λιτότητας χωρίς αναπτυξιακή προοπτική. Η κρίση τώρα στον όγδοο χρόνο της έχει υποβάλει σε αφόρητη δοκιµασία άτοµα και θεσµούς της χώρας. Η υποβάθµιση του βιοτικού επιπέδου είναι ανελέητη και πρωτοφανής. Χρειαζόµαστε έξοδο από αυτή τη µαύρη τρύπα. Αυτό απαιτεί αλλαγή πλεύσης και µεταρρυθµίσεις µέσα στο ευρώ, όχι Grexit. Εκτός ευρώ και χωρίς την πίεση των θεσµών, οι αναγκαίες µεταρρυθµίσεις δεν θα γίνουν ποτέ. Με Grexit, όλες οι θετικές προοπτικές µηδενίζονται.
Η παραµονή στο ευρώ διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, παρέχοντάς µας επίσης τη δυνατότητα να συνεχίζουµε να διαπραγµατευόµαστε µε τους Ευρωπαίους εταίρους µας για καλύτερους όρους, για ανάπτυξη και προσαρµογή του χρέους. Επειδή η νέα αµερικανική κυβέρνηση φαίνεται να τάσσεται εναντίον της συνοχής της E.Ε. και του ιδίου του ευρώ, είναι ακόµη πιο σηµαντικό να εργασθούµε όλοι για τη σταθερότητά του και την επιτυχία της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Ετσι θα ικανοποιηθούν τα µακροπρόθεσµα ζωτικά συµφέροντα της Ελλάδας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ευρωπαϊκοί θεσµοί και οι ισχυρές ευρωπαϊκές οικονοµίες οφείλουν επίσης να ανταποκριθούν τάχιστα, αναλαµβάνοντας το µερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί για τον περιορισµό της λιτότητας και τη στήριξη της αναπτυξιακής τροχιάς της Ελλάδας.
Γιώργος-Μάριος Αγγελέτος, MIT, Κώστας Αζαριάδης, Washington University in St. Louis, Κώστας Αρκολάκης, Yale University Γιάννης Ιωαννίδης, Tufts University, Γιώργος Κωνσταντινίδης, University of Chicago, Κώστας Μεγήρ, Yale University, Χάρης Ντέλλας, University of Bern, Νίκος Οικονοµίδης, New York University, Στυλιανός Περράκης, Concordia University, Εµµανουήλ Πετράκης, Πανεπιστήµιο Κρήτης, Χριστόφορος Πισσαρίδης, London School of Economics, Nobel Prize in Economics, Βασιλική Σκρέτα, University College London, Θανάσης Στέγγος, University of Guelph, Μιχάλης Χαλιάσος, Goethe University Frankfurt.
(kathimerini)
